Λαϊκό ευτράπελο αφήγημα από τον Γέρμα Καστοριάς: Η σταχτοπίττα !

 

Στον Γέρμα Καστοριάς την παλαιά εποχή, πριν απ’ το έτος 1950 περίπου, όλες σχεδόν οι οικογένειες του χωριού ήταν πολύτεκνες. Μέσα σε κάθε σπίτι κατοικούσαν τότε, κατά κανόνα, οι δύο σύζυγοι, οι γέροντες γονείς τους, και τα 5 - 6 μικρά παιδάκια τής οικογένειας. Τα παιδιά αυτά ήταν πολύ «ακάτσωτα», συνεχώς έπαιζαν και ψευτομάλωναν, με αποτέλεσμα να ενοχλούνται οι ηλικιωμένοι του σπιτιού. Η γιαγιά τους τότε, θέλοντας να τα (τους) κάνει να ευθυμήσουν και να ησυχάσουν διηγούνταν το παρακάτω “παραμύθι”:

    "Ακούστε παιδούλια μ’ τι θα σας πω, και τι θα σας μολογήσω. Χθές που ήμουν στο παζάρι της Καστοριάς ψώνισα για εσάς πολλά καλούδια. Όμως, όταν ερχόμουν να σας τα δώσω συνάντησα στο δρόμο μου το άγριο σκυλί τού γείτονα (τάδε) και με (μου) τα πήρε. Με είπε όμως ότι θα σας τα επιστρέψει, εάν φτιάξετε και το (του) πάτε μία «σταχτοπίττα» ! (: πίτα με γέμισμα στάχτη)".

    Τα παιδιά αντιλαμβάνονταν τη σημασία τής ευτράπελης διήγησης, ξεκαρδίζονταν στα γέλια, διέκοπταν προσωρινά το παιχνίδι τους και οι γέροντες τότε ησύχαζαν και ηρεμούσαν.

Σημείωση . Το αφήγημα αυτό το θύμισε στον γράφοντα Γ.Τ.Α. η εξαδέλφη του κ. Αθηνά Δ. Τζήμα.