Οι εκτελέσεις (φόνοι) πέντε κατοίκων του Γέρμα Καστοριάς για ένα ζευγάρι παντόφλες (!), κατά την περίοδο της Κατοχής (έτ. 1941 – 44).

Πέντε νεκροί για ένα ζευγάρι γούνινες παντόφλες !

Διήγηση Αχιλλέα Ν. Πρώιου.

Καταγραφή εκ μνήμης Γ.Τ.Α.

Μια ημέρα, κατά την περίοδο της Ιταλογερμανικής Κατοχής (έτη 1941 - 44), επέδραμε ξαφνικά στον Γέρμα ένα ένοπλο απόσπασμα, αποτελούμενο από έναν Γερμανό Υπαξιωματικό και 2 - 3 ομοεθνείς του στρατιώτες, από 4 - 5 Ιταλούς στρατιώτες και από 10 - 15 Κομιτατζήδες που κατάγονταν από γειτονικά χωριά. Σκοπός της επιδρομής του αποσπάσματος ήταν η κατάσχεση και παραλαβή ζώντων προβάτων και βοδιών, καθώς και τροφίμων, για τη σίτιση του κατοχικού στρατού Καστοριάς. Οι Γερμανοί στρατιώτες παρέμειναν στην πλατεία του χωριού, ενώ οι Ιταλοί και οι Κομιτατζήδες διασκορπίστηκαν εντός κι εκτός του οικισμού, κι ερευνούσαν με τη σειρά όλα τα σπίτια και τους στάβλους, για τα βρούνε και να κατάσχουν τα επιζητούμενα ζώα και τρόφιμα.

    Ένας απ’ τους Κομιτατζήδες έφθασε κάποια στιγμή και στο σπίτι της αείμνηστης Αναστασίας Δημητρ. Παπαδημητρίου (Μπίτινας), είδε εκεί ένα ζευγάρι γούνινες παντόφλες, τις άρπαξε κι έφυγε. Τις παντόφλες αυτές τις είχε στείλει προπολεμικώς απ’ την Αμερική στη Μπίτινα ο ξενιτεμένος γιος της Λάζος, κι αυτή τις κρατούσε ως ενθύμιό του και τις υπεραγαπούσε.

Η Μπίτινα, όταν είδε τον Κομιτατζή να κλέβει τις αγαπημένες της παντόφλες οργίστηκε πολύ, τον ακολούθησε στο δρόμο του και τον παρακαλούσε να τις αφήσει, αυτός όμως δεν τις άφηνε και απαντούσε «φύγε, θα σε σκοτώσω».

Όταν ο Κομιτατζής έφθασε στην πλατεία του χωριού, η Μπίτινα που ήταν πίσω του τον απείλησε λέγοντας πως θα αναφέρει στον Γερμανό Αξιωματικό ότι έκλεψε τις παντόφλες της. Ο Κομιτατζής τότε μάλλον φοβήθηκε και τις επέστρεψε, ύστερα όμως από λίγη ώρα ξαναπήγε στο σπίτι τής Μπίτινας και τη σκότωσε με το όπλο του.

    Αμέσως μετά το φόνο της Μπίτινας, ο Κομιτατζής βγήκε απ’ το σπίτι της κι έτρεξε να φύγει. Και τότε συνέβη το απευκταίο. Αντιλήφτηκε να τον παρακολουθούν από παρακείμενη οικία, όπου ήταν κρυμμένοι, τέσσερις Γερμανιώτες, η Σοφία Δ. Μπούρντα, ο παράλυτος γιος της Βασίλειος Σκραπαριώτης, η Μαλαματή Γκατζένη και ο Νικόλαος Κολιούμπας. Οι δύο πρώτοι απ’ αυτούς, η Σοφία Βούρδα και ο γιος της Βασίλειος Σκραπαριώτης κατάγονταν από την Κορησό, ήταν δηλαδή συγχωριανοί ή κοντοχωριανοί  του και φυσικά τον αναγνώρισαν και δυστυχώς τον μίλησαν. Τότε αυτός πανικοβλήθηκε κι επειδή φοβήθηκε ότι οι αναφερόμενοι πέντε θα μαρτυρούσαν αργότερα το έγκλημά του, τους εκτέλεσε κι αυτούς επιτόπου και χωρίς οίκτο.

Ας είναι αιωνία η μνήμη της Αναστασίας Παπαδημητρίου, της Σοφίας Μπούρντα, του Βασίλη Σκραπαριώτη. της Μαλαματής Γκατζένη και του Νικολάου Κολιούμπα, που έχασαν την πολύτιμη ζωή τους για ένα ευτελές ζευγάρι παντόφλες.