"Το κορίτσι και το σκαφίδι". Παιδιάστικη ιστορία παλαιών Γερμανιωτών.

Στο βάθος το χωριό "Ο Γέρμας"
Σύνθεση Γ.Τ.Α.

Το κορίτσι και το σκαφίδι

Ζούσε κάποτε στο χωριό μας τον Γέρμα μια νεαρή γυναίκα που είχε ένα μικρό κορίτσι 5 – 6 ετών. Το κοριτσάκι αυτό ήταν “τσιόρμανος”, “ακάτσωτο”, πολύ ζωηρό. Απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ τριγυρνούσε στους δρόμους του χωριού, έμπαινε στα ξένα περιβόλια κι έτρωγε τα φρούτα τους. Κάποια ημέρα ανέβηκε σ΄ ένα ψηλό δέντρο που βρισκόταν στον κήπο του σπιτιού του και κινδύνευε να πέσει και να χτυπήσει. Η μητέρα του το παρακαλούσε να κατέβει απ’ το δέντρο, αυτό όμως δεν την άκουγε.

Την ώρα εκείνη πέρασε από κοντά τους μια γριά γειτόνισσα, η οποία βλέποντας το κορίτσι να μη θέλει να κατέβει απ’ το δέντρο, είπε στη μητέρα του, ότι αυτή (: η γριά) μπορούσε εύκολα να το κατεβάσει. Για να το καταφέρει όμως ζήτησε να τη(ς) φέρουν ένα σκαφίδι, λίγο αλεύρι και λίγο νερό. Όταν τα έφεραν, η γριά τοποθέτησε το σκαφίδι αναποδογυρισμένο κάτω από το δέντρο και άρχισε τάχα να ζυμώνει επάνω στη ράχη του.

Σκαφίδι για ζύμωμα ψωμιού.
Η φωτογραφία ελήφθη απ' το διαδίκτυο.

Το κοριτσάκι, όταν είδε τη γιαγιά να τοποθετεί ανάποδα το σκαφίδι και να ζυμώνει στην εξωτερική του επιφάνεια, φώναξε απ’ τα κλαδιά του δέντρου όπου βρισκόταν:

 − Δεν το βάζουν έτσι το σκαφίδι, γιαγιά, και δεν ζυμώνουν στη ράχη του.

 − Πώς το βάζουν και πού ζυμώνουν, καλό μ’;. είπε η γιαγιά.

 − Να το γυρίσεις αλλιώς και να ζυμώσεις μέσα του, απάντησε το κορίτσι.

Η γριά έκανε πως δεν κατάλαβε, έβαλε το σκαφίδι να σταθεί στη μια του πλευρά και άρχισε να ζυμώνει επάνω στην άλλη.

Το κορίτσι είδε κι αυτό το λάθος της γριάς και ξαναείπε:

 − Πάλι στραβά το έβαλες γιαγιάκα. Θα κατέβω να σε δείξω πως το βάζουν και που ζυμώνουν…

Και κατέβηκε αμέσως και το γράπωσε η μάνα του και το(υ) έριξε ένα μπερντάκι για να μην ξανακάνει αταξίες.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Έως το έτος 1970 (;) δεν υπήρχε δημόσιος φούρνος στον Γέρμα. Μέχρι τότε, κάθε νοικοκυριό του χωριού είχε τον δικό του ατομικό φούρνο, στον οποίον οι γυναίκες του σπιτιού μαζί με τα κορίτσια τους ζύμωναν κι έψηναν μία φορά την εβδομάδα 7 – 8 “πισνίκια” (: ψωμιά).

(Την ιστοριούλα κατέγραψε στον Γέρμα τον Ιούνιο του 2015 ο Γ.Τ.Α.).

Χωριάτικα "πισνίκια" (: ψωμιά).
Η φωτογραφία ελήφθη απ' το διαδίκτυο.

Ο Γέρμας, το χωριό με την πλούσια λαογραφία.