Παραδοσιακά τραγούδια αρραβώνων απ’ τον Γέρμα Καστοριάς.

Ο Γέρμας Καστοριάς,
το χωριό με την πλούσια λαογραφία.

1ο) Γαρυφαλλιά μου κόκκινη
(Γερμανιώτικη παραλλαγή)

Γαρυφαλλιά μου κόκκινη, καλέ,

πότε θα μεγαλώσεις (δις).

Να κόψω ένα γαρύφαλλο, καλέ,

να κάνω φουκαλίτσα, (δις).

Να φουκαλνώ τη θάλασσα, καλέ,

ν’ αράζουν τα καΐκια, (δις).

Ένα καΐκι άραξε, καλέ,

στου βασιλιά την πόρτα, (δις).

Τρεις αδελφούλες κάθονταν, καλέ,

ψηλά σ’ ένα μπαλκόνι, (δις).

Η μια κεντάει τον ουρανό, καλέ,

η άλλη το φεγγάρι, (δις).

Κι η τρίτη η μικρότερη, καλέ,

κεντάει το μαξιλάρι, (δις).

Να κοιμηθεί ο βασιλιάς, καλέ,

να μην τον πιάνει ζάλη, (δις).

(Σημ.: Φουκάλη = η σκούπα, το σάρωθρο). Φουκαλνώ = σκουπίζω)

Βλέπε παραλλαγές του τραγουδιού απ’ τα Λαγυνά Θεσσαλονίκης κι απ’ το Στεφανοβίκειο Μαγνησίας:

 https://www.youtube.com/watch?v=bjatfjcuDyI.

https://www.youtube.com/watch?v=KkfdZiqIxRU.

Ο αείμνηστος Λάμπρος Θεοχάρης
και η εξαδέλφη του Αθανασία Κ. Πέλκα
(περί το έτος 1958).

2ο) Ελένη πετροκαλαματιανή (: λεπτή και λυγερή σαν το πετροκάλαμο).

Μωρή κακιά γειτόνισσα Ελένη,

κακιά γειτονοπούλα,

πετροκαλαματιανούλα.

…………………………………….

Για μασ’ τα περιστέρια σου, Ελένη,

πού ’ρχονται στην αυλή μου,

πετροκαλαματιανή μου.

………………………………………

Μου παίρνουν και το χώμα μου, Ελένη,

μου παίρνουν (πίνουν) το νερό μου,

πετροκαλαματιανό μου.

Σημείωση: Πετροκαλαματιανή = η κοπελίτσα που είναι λεπτή, λυγερή και όμορφη σαν το πετροκάλαμο, το καλάμι των λιμνών και των ποταμών.

Ανθισμένη (α)ραγκαβανιά (: πασχαλιά) στον Γέρμα.

Παραδοσιακή αυλόπορτα στον Γέρμα.

(Καταγραφή του Γ.Τ.Α., 17-4-2018)

Λαϊκό γλέντι στον Γέρμα, έτος 2006.

(Πετρο)καλαμιώνας στη λίμνη του Γέρμα.

Τραπεζώματα !

Άποψη του Γέρμα απ' την περιοχή Χάβος.