Η νεαρή κοπέλα που επέρδετο συχνά. Λαϊκό ιστόρημα από τον Γέρμα Καστοριάς

Νύφη και γαμβρός.
Το σκίτσο ελήφθη απ' το Διαδίκτυο.

Zούσε κάποτε σε ένα χωριό μια νεαρή κοπέλα, η οποία είχε την κακιά συνήθεια να πέρδεται συχνά. Μάλιστα, κάθε φορά που άφηνε μία πορδή έλεγε σιγανά: “να την πιει αυτός που έρχεται από πίσω”, δηλαδή ο Διάβολος (σ.σ. κατά τη λαϊκή ρήση “πίσω μου σ’ έχω Σατανά”). Το άκουγε αυτό ο “Αναθεματισμένος” που ήταν πίσω της, σκύλιαζε από το κακό του και σκεφτόταν να βρει την κατάλληλη ώρα και τον “διαβολικό” τρόπο να την εκδικηθεί και να την ξευτελίσει. Και όντως την εξευτέλισε κατά την ημέρα που αυτή (η κοπέλα) παντρευόταν στην πλατεία του χωριού της, με τον τρόπο που περιγράφεται ακολούθως.

Όταν γινόταν ο προαναφερόμενος γάμος της κοπέλας και άρχισαν τα όργανα να παίζουν το νυφιάτικο τραγούδι, άρχισε και αυτή - η νύφη - να χορεύει με αγωνία, λόγω της κατακριτέας συνήθειάς της, προσέχοντας όμως ιδιαίτερα τον νταουλτζή κι εφαρμόζοντας την εξής πονηρή τακτική:

Γαρδένια

Τη στιγμή που ο υπόψη μουσικός χτυπούσε δυνατά το νταούλι του, ακριβώς την ίδια στιγμή και αυτή άφηνε να της ξεφύγει μία πορδή, υπολογίζοντας και πετυχαίνοντας έτσι να καλυφθεί ο απαίσιος ήχος της από το δυνατό θόρυβο του μουσικού οργάνου. Αυτήν την έξυπνη τακτική της νύφης την αντιλήφθηκε αμέσως ο παμπόνηρος “Διάτανος”, πήγε γρήγορα και στάθηκε αόρατος δίπλα στον “αργανά” (: ο εύσωμος  μουσικός που κρατάει το νταούλι), και την ώρα που αυτός κατέβαζε το νταουλόξυλο να χτυπήσει το τεντωμένο δέρμα του μουσικού  οργάνου, ο "Διάτανος" το τρύπησε με μία καρφίτσα που είχε στο χέρι του, με αποτέλεσμα να ξεφουσκώσει αυτό και να μην κάνει τον αναμενόμενο κρότο. Αυτήν την ξαφνική αχρήστευση του νταουλιού δεν την ανέμενε η νύφη και γι’ αυτό δεν πρόλαβε να κρατηθεί και αμόλησε την αντίστοιχη πορδή, η οποία δυστυχώς ήταν γερή και ακούστηκε σε όλη την πλατεία.

Το τι έγινε μετά απ’ αυτό το κωμικό συμβάν δεν περιγράφεται. Ο κόσμος ξέσπασε σε δυνατά γέλια, Ο γαμβρός και τα πεθερικά τής νύφης θύμωσαν πολύ κι έφυγαν από το χορό, η νύφη άρχισε να κλαίει από ντροπή κι έτρεξε στο σπίτι της, και τέλος, διαλύθηκε το γαμήλιο γλέντι, αλλά κι επινοήθηκε ταυτόχρονα η γνωστή παροιμία, «έκλασε η νύφη, σχόλασε ο γάμος».

(Το ιστόρημα κατέγραψε στον Γέρμα ο Γ. Α.)

Νταουλτζής στον Γέρμα.

Νταούλι.