Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020

Η άδικη εκτέλεση - δολοφονία της Γερμανιώτισσας Ασπασίας Γιαννάκα απ’ τους ερυθρούς αντάρτες κατά τον Ανταρτοπόλεμο.


Κάποια ημέρα της περιόδου του Ανταρτοπολέμου (έτη 1946-49), οι επικεφαλής της Τοπικής Οργάνωσης του Κ.Κ.Ε Γέρμα πήραν απόφαση να συλλάβουν αναίτια και να εκτελέσουν (: δολοφονήσουν) μερικούς εθνικόφρονες Γερμανιώτες «για να φοβηθούν οι υπόλοιποι φασίστες» του χωριού. Επέλεξαν λοιπόν προς τούτο και συνέλαβαν τον Κωνσταντίνο Γ. Έξαρχο (Ντούλη), επειδή υπήρξε πρόεδρος της Κοινότητας Γέρμα επί Εθνικής Κυβερνήσεως Ιωάννου Μεταξά, καθώς και τον σύγαμπρό του Ιωάννη Γιαννάκα, μαζί με τη σύζυγό του Ασπασία Προδαφίκα - Γιαννάκα. Αυτούς τους τρεις συλληφθέντες Γερμανιώτες τους παρέλαβαν αμέσως 5-6 αντάρτες Κ/Σ και τους οδήγησαν δεμένους προς το Αρχηγείο τους, που βρισκόταν στο κοντινό βουνό Σινιάτσικο, για να δικαστούν και να εκτελεστούν ως “αντιδραστικοί” και “εχθροί του λαού” (sic).

Όταν οι αντάρτες με τους τρεις αιχμαλώτους έφθασαν στο χωριό Σισάνι, έπεσε η νύχτα και γι’ αυτό αποφάσισαν να μπουν όλοι σε μια αχυρώνα και να κοιμηθούν εκεί. Στην πόρτα της αχυρώνας τοποθέτησαν έναν αντάρτη σκοπό για να τους φυλάγει.
Ο Γέρμας Καστοριάς.
Περί τα μεσάνυχτα, κι ενώ όλοι, αντάρτες κι αιχμάλωτοι, κοιμούνταν βαριά, ξύπνησε ο Ντούλης Έξαρχος και διαπίστωσε ότι κοιμόταν και ο σκοπός αντάρτης. Αμέσως σκούντησε ελαφρά τον Γιάννη Γιαννάκα, καθώς και την αείμνηστη Ασπασία, και τους έκανε νόημα να βγουν έξω αθόρυβα και να δραπετεύσουν. Ο Γιαννάκας τον ακολούθησε, ενώ η Ασπασία δεν κατάλαβε τι έπρεπε να πράξει, ή δεν τόλμησε να σηκωθεί και δυστυχώς παρέμεινε εκεί.
Μετά από λίγη ώρα, και αφού ο Ντούλης και ο Γιαννάκας είχαν προλάβει ν’ απομακρυνθούν απ’ την περιοχή και να εξαφανιστούν μέσα στο περιβάλλον δάσος, ξύπνησε ο σκοπός, διαπίστωσε ότι έλειπαν οι δύο άντρες αιχμάλωτοι και άρχισε να φωνάζει. Αμέσως τότε ο Ομαδάρχης των ανταρτών έβγαλε το πιστόλι του κι εκτέλεσε επιτόπου την αείμνηστη Ασπασία Γιαννάκα, ετών 40, και τον αντάρτη σκοπό.
Ας είναι αιωνία η μνήμη της αδικοσκοτωμένης Ασπασίας Γιαννάκα και ο Θεός να αναπαύσει την άκακη ψυχή της.
(Καταγραφή Γ.Τ.Α.)