Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Ηλικιωμένη Γερμανιώτισσα, σε φωτογραφία έτους 1920.


Η γιαγιά Μαρία Αλεξίου (+1944).
Στα νώτα της φαίνεται το σπίτι του
Κατσάνου και στο βάθος το δικό της.
Η Γερμανιώτισσα γιαγιά Μαρία Αλεξίου (1864 – 1944), με την εγγονή της Μαλαματή.

Η ενδιαφέρουσα ενδυμασία της.

1) Φοράει εσωτερικά μακρύ άσπρο «πουκάμισο».

2) Επάνω από το «πουκάμισο» φοράει ποδήρες «καβάδι».

3) Επάνω από το «καβάδι» έχει το λεγόμενο «σιαγιακίσιο» «κοντογούνι», που είναι ένα κοντό μάλλινο παλτό.

4) Στη μέση της έχει δεμένη μια μάλλινη μακριά ποδιά, που λέγεται «πιστιμάλι».

5) Στο κεφάλι της φοράει μαύρο «μαντήλι», δεμένο με την τεχνική «λουρί» στο μέτωπο κι επάνω του έχει ριγμένο άλλο μαντήλι, τη «μπούλα», που αποτελεί ένδειξη πένθους.

Ο Γέρμας Καστοριάς



Το σπίτι της Γερμανιώτισσας Μαρίας Αλεξίου.
Το είχε κτίσει ο πεθερός της Γιώργος Χατσέρας, το έτος 1851.

Ο Γιώργος Αλεξίου, δισέγγονος της Μαρίας,
σε ηλικία 40 ετών.

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Χρυσά Βραβεία στην επιχείρηση ΑΦΟΙ ΤΖΗΜΑ Α.Ε.


    Η «1η Οργανοληπτική Αξιολόγηση Ελληνικών Προϊόντων με Βάση το Κρέας και Ελληνι-κών Κρεατοσκευασμάτων» που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της έκθεσης Meat Days 2012 είχε ως απολογισμό 97 βραβεία για τα ελληνικά προϊόντα.
    Η έκθεση πραγματοποιήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου και η αξιολόγηση ανέδειξε τα ελληνικά εγχώρια προϊόντα ανώτερης ποιότητας που πληρούν τα διεθνή πρότυπα και ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους.
    Η διενέργεια του διαγωνισμού αξιολόγησης αποτελεί συνδιοργάνωση των επαγγελματικών οργανώσεων ΣΠΑΚΒΕ και ΣΕΒΕΚ, της εταιρείας o.mind creatives και του περιοδικού Meat Place. Την επιστημονική τεκμηρίωση ανέλαβε ο κ. Ιωάννης Αμβροσιάδης, καθηγητής Τεχνολογίας Τροφίμων Ζωικής Προέλευσης της Κτηνιατρικής Σχολής του ΑΠΘ.
    Η κριτική επιτροπή αποτελείτο από 49 εμπειρογνώμονες – δοκιμαστές (τεχνολόγοι τροφίμων, υπεύθυνοι παραγωγής και ποιότητας στις ελληνικές βιομηχανίες επεξεργασίας κρέατος, καθηγητές, σεφ και κτηνίατροι). Στην αξιολόγηση συμμετείχαν συνολικά 22 ελληνικές βιομηχανίες επεξεργασίας κρέατος με 185 δείγματα προϊόντων που ήδη κυκλοφορούν στην καταναλωτική αγορά και ανταποκρίνονται στον ελληνικό κώδικα τροφίμων και ποτών.
    Η επόμενη διοργάνωση έχει προγραμματιστεί για το φθινόπωρο του 2013 στα MEAT DAYS 2013, από την εταιρεία omindcreatives και το περιοδικό Meat place.
    Ακολουθεί ο πίνακας με τα βραβευθέντα προϊόντα της «1ης Οργανοληπτικής Αξιολόγησης Ελληνικών Προϊόντων με Βάση το Κρέας και Ελληνικών Κρεατοσκευασμάτων» ο οποίος αποτελεί τη μοναδική επίσημη λίστα αποτελεσμάτων και δημοσιεύεται με την επίσημη άδεια των εταιρειών που συμμετείχαν στην αξιολόγηση:
....................................................
ΑΦΟΙ ΤΖΗΜΑ Α.Ε.
1. Καβουρμάς μοσχαρίσιος – ΧΡΥΣΟ
2. Σαλάμι μπύρας – ΧΡΥΣΟ
3. Λουκάνικο κοτόπουλο – ΑΡΓΥΡΟ
4. Λουκάνικο καπνιστό – ΑΡΓΥΡΟ
5. Προσουτίνο – ΑΡΓΥΡΟ
6. Παστουρμάς – ΧΑΛΚΙΝΟ
………………………………………..
Βλέπε: http://www.tzimas-meat.gr/gr/default.aspx



Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Πέλετ και Μπρικέτες από Καστοριανό (Γερμανιώτη) έμπορο.

     Ο γνωστός έμπορος της Θεσσαλονίκης Χρυσόστομος Αλεξίου πουλάει πέλετ, μπρικέτες, καυσόξυλα και καυστήρες (σόμπες) ξύλου και πέλετ, καθώς επίσης και Ιταλικές σόμπες πέλετ. Τα πέλετ και οι μπρικέτες εισάγονται από το εξωτερικό, παράγονται δε από υποπροϊόντα κωνοφόρων δένδρων, ή οξυάς, ή από μίξη αυτών. Για τα καύσιμα αυτά υπάρχει μεγάλη ζήτηση από παντού, λόγω της αύξησης τής τιμής του πετρελαίου. (1 λίτρο πετρελαίου παράγει την ίδια θερμογόνο δύναμη που παράγουν τα δύο κιλά πέλετ).
    Αναφέρουμε, ότι ο κ. Χρυσόστομος Αλεξίου πουλάει πέλετ, μπρικέτες και καυσόξυλα μόνο χονδρικώς. Αναφέρουμε επίσης, ότι τα προιόντα του στην καστοριά  διατίθενται απ' το κατάστημα των γνωστών πελατών του Αφών Γκαμπέση, που βρίσκεται στους Μανιάκους Καστοριάς.
    Οι Γερμανιώτες και οι φίλοι τους που επιθυμούν να επικοινωνήσουν με τον αγαπητό Χρυσόστομο μπορούν να τον αναζητήσουν στα τηλέφωνα: 2314015249 & 6978772012.

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ναός του Αγίου Κωνσταντίνου στον Γέρμα Καστοριάς (έτ. 1965)

Εικ. 1. Ο ιερός ναός του Αγίου Κωνσταντίνου, Γέρμα.
    Οι ευσεβείς κάτοικοι του Γέρμα Καστοριάς ανήγειραν, περί το έτος 1965, έναν εξοχικό ναό στην όμορφη περιοχή «Μπίλια» του χωριού τους. Η πρωτοβουλία ανέγερσής του ήταν του αείμνηστου Γιώργου Ν. Τάσιου, ενώ το κτήμα επί του οποίου θεμελιώθηκε ανήκε στον αείμνηστο ευσεβή Γερμανιώτη Δημητράκη Μπουζιάνη, που το είχε δωρήσει γι' αυτόν τον σκοπό στην ενορία του Γέρμα. Οι πρώτες σχετικές δαπάνες καταβλήθηκαν από τους Ελληνοαμερικανούς αδελφούς Άγγελο και Νίκο Παπαλάμπρο, τον Ελληνοαμερικανό Αθανάσιο Ζυγούρα, τον δάσκαλο Αγγελή Αγγελή, τον ιεροψάλτη Ιωάννη Κοντσιώτη κ. ά.
    Ο γράφων Γιώργος Αλεξίου θυμάται αρκετά καλά, όντας 13ετής τότε, την ανέγερση του υπόψη ιερού ναού από τον Γερμανιώτη μάστορα Κότσιο Τσαχτσίρα και τον γιο του Χρίστο. Θυμάται επίσης την παρακάτω συμβουλή - προτροπή του παλαιού Γυμνασιάρχη και συγγραφέα Χρίστου Γεωργίου († 1970) προς τους συγχωριανούς του, που τη διατύπωσε το καλοκαίρι του 1965 στην πλατεία του Γέρμα: «Καλά κάνετε και κτίζετε νέα εκκλησία στο χωριό μας, πρωτίστως όμως πρέπει να κτίζουμε όλοι εκκλησία στις καρδιές μας».
Εικ. 2. Η πρόσοψη του ιερού ναού.
   Ο εξεταζόμενος ναός του Αγίου Κωνσταντίνου εορτάζει κάθε χρόνο στις 21 Μαΐου, οπότε και γίνεται εντός του πανηγυρική Θεία Λειτουργία, με τη συμμετοχή πολλών Γερμανιωτών.
   Ακολούθως παρουσιάζονται φωτογραφίες του αναφερόμενου ναού, καθώς και των ιερών εικόνων του, μαζί με τα ονόματα των αγιογράφων και των αείμνηστων αφιερωτών τους.
Εικ. 1. Ο ιερός ναός του Αγίου Κωνσταντίνου, ρυθμού Μονόκλιτης Σταυρόσχημης Βασιλικής.
Εικ. 2. Η πρόσοψη του ιερού ναού.
Εικ. 3. Το τέμπλο του ναού.
Εικ. 4. Ο Ιησούς Χριστός ως Μέγας Αρχιερεύς, στο καταπέτασμα της Ωραίας Πύλης. Έργο των αγιογράφων Βασιλείου Γούναρη και Κ. Ν. Χατζοπούλου. Κοζάνη 1971.
Εικ. 3. Το τέμπλο του Αγίου Κωνσταντίνου.
Εικ. 5. Ο Ιησούς Χριστός ως Διδάσκαλος. Αγιογραφία του Ν. Π. Γεωργιάδη. Αφιέρωμα Αικατερίνης Τζιώνη, εις μνήμην του συζύγου της Γεωργίου.
Εικ. 6. Η Παναγία Οδηγήτρια. Έργο Ν. Π. Γεωργιάδη. Αφιέρωμα Αναστασίας Αγγελή, εις μνήμην του συζύγου της Αγγελή.
Εικ. 7. Ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. Αφιέρωμα Ασπασίας Προδαφίκα, εις μνήμην του συζύγου της Ιωάννου.
Εικ. 8. Οι άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη, πάτρωνες του ναού. Αφιέρωμα Ιωάννου και Μαρίας Κοντσιώτη.
Εικ. 9. Ο άγιος Αθανάσιος. Έργο Ν. Π. Γεωργιάδη. Αφιέρωμα Σεβαστής Καραδήμου, εις μνήμην του συζύγου της Αθανασίου.
Εικ. 10. Ο άγιος Στυλιανός, προστάτης των νηπίων. Έργο των αγιογράφων Κ. Τσιλσαβίδη και Γ. Δοξοπούλου. Αφιέρωμα Μιχάλη Αγγελή, εις μνήμην του πατρός του Στυλιανού.

Εικ. 4. Ο Ιησούς Χριστός
ως Μέγας Αρχιερεύς.
 Εικ. 11. Γερμανιώτης προσκυνητής στο ναό του Αγίου Κωνσταντίνου.


Εικ. 5. Ο Χριστός ως Διδάσκαλος.

Εικ. 6. Η Παναγία Οδηγήτρια
 
Εικ. 7. Ο άγιος  Ιωάννης Πρόδρομος.


Εικ. 8. Οι άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη.

Εικ. 9. Ο άγιος Αθανάσιος.

Εικ. 10. Ο άγιος Στυλιανός.

Εικ. 11. Γερμανιώτης εντός του ναού.

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

“Το γλωσσικό Ιδίωμα Γέρμα Καστοριάς”. Το σπουδαίο βιβλίο του Χρίστου Γεωργίου (1890 – 1970)

Το θεματικό βιβλίο
Ο Πρόλογος του βιβλίου, απ' τον συγγραφέα του Χρίστο Γεωργίου.
    Σκοπός της εκδόσεως του παρόντος έργου μου (έτος 1962) είναι να συμβάλω κι εγώ, όσο μπορώ, στη σπουδή και μελέτη των νεοελληνικών διαλέκτων.
    Το χωριό Γέρμας, όπου γεννήθηκα, κείται 25 περίπου χιλιόμετρα ανατολικώς της Καστοριάς κι έχει περισσότερους από χίλιους κατοίκους. Όλοι οι κάτοικοί του είναι αυτόχθονες Έλληνες Μακεδόνες.
    Υπήρξα ευτυχής, γιατί στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είχα καθηγητή στη Γλωσσολογία επιστήμονα διακεκριμένο και σοφό, τον αείμνηστο Γεώργιο Χατζιδάκι, στον οποίο οφείλω και το διαφέρον μου για τη λαλουμένη νεοελληνική γλώσσα.
    Μετά την αποφοίτησή μου από το Πανεπιστήμιο επρόσεξα τη λαλουμένη γλώσσα του Γέρμα, της γενέτειράς μου. Διέκρινα στο ιδίωμα αυτό ποικιλία και πλούτο γλωσσικών μεταβολών και φαινομένων. Σκέφθηκα κι εθεώρησα καλό να μη αφήσω να χαθεί ένας τέτοιος γλωσσικός και λαογραφικός θησαυρός, κι αμέσως πήρα την απόφαση να τον περισυλλέξω στοργικά.
    Δεκάδες ετών ασχολήθηκα με την εργασία μου αυτήν, κατέβαλον κόπους και προσπάθειες μεγάλες, για να φέρω εις πέρας το σκοπό μου αυτόν. Γνώμονα στην εργασία μου είχα να υπηρετήσω πιστά την επιστήμη. Φρόντισα ν’ αποδώσω πιστά και φυσικά τους φθόγγους και τη σημασία των λέξεων, όπως και τη συντακτική διάρθρωση του Ιδιώματος.
Ο αείμνηστος Χρίστος Γεωργίου,
γυμνασιάρχης, φιλόλογος και συγγραφέας.
    Με παραδείγματα προσπάθησα να διευκρινίσω τις διάφορες σημασίες των λέξεων. Για ν’ αποδοθούν με ακρίβεια οι διάφορες αποχρώσεις των φθόγγων του ιδιώματος, εδέησε να χρησιμοποιήσω και τα λατινικά γράμματα b, d, g, όπως κι ένα συμβολικό τόνο δεξιά και άνω στα γράμματα κ, γ, χ, λ, ν, για την παράσταση ενός φθόγγου κάπως ατελούς ι, που προφέρεται στενώς με το σύμφωνο και δεν αποτελεί μ’ αυτό συλλαβή, αλλά μέρος συλλαβής, όπως κατσίκ', κατσίκι (=κατσίκι), φτώχ'α, φτώχεια (=πτώχεια), ν'ός, νιος (=νέος). Ο τόνος αυτός ετέθη επίσης επάνω 1) στο φθόγγο σ, σε λέξεις, που το γράμμα αυτό προφέρεται παχύ, όπως δηλ. το γαλλικό ch π.χ. σ'τάρ, chταρ (=σιτάρι) κ.τ.λ., 2) στο ζ, όταν προφέρεται επίσης παχύ, όπως το γαλλικό j, π.χ. ζιάμπα (=βάτραχος), και 3) στα ξ και ψ, που τότε προφέρονται ως ksch και πsch, π.χ. ξ'ύλου, κschύλoυ (=ξύλο), ψ'ουλός, πschoυλός (=ψηλός). Τα γγ του ιδιώματος προφέρονται ως vg και τα μεταξύ των παρενθέσεων γράμματα είναι δυνατόν και να προφέρονται και να μη προφέρονται, π.χ. άγγιλους, άνgιλoυς (=άγγελος), γύρσι(ν), (=γύρισε) κ.λ.π.
    Όταν τελείωσα το έργο μου, χρήματα, να το δημοσιεύσω, δεν είχα. Γι’ αυτό παρεκάλεσα ν’ αναλάβει η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών ή το Ίδρυμα Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου τη δαπάνη της εκδόσεως του έργου μου. Διάβασε τα χειρόγραφα ο κ. Στίλπων Κυριακίδης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Πρόεδρος της Εταιρείας, όπως και ο καθηγητής της Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Νικόλαος Ανδριώτης, οι οποίοι και ενέκριναν την έκδοση του έργου.
Ο Γέρμας Καστοριάς,
το αγαπημένο χωριό του Χρίστου Γεωργίου.
    Από τη μελέτη του έργου μου αυτού θα συναχθούν, πιστεύω, πολλά και ποικίλα πορίσματα και συμπεράσματα, αναφερόμενα στη Γλωσσολογία και Λαογραφία. Σ’ αυτό θα γίνει αντιληπτή η επίδραση των Ρωμαίων, Βυζαντινών και Τούρκων, που ήσκησαν στη γλώσσα. Απ' αυτό θα εξαχθούν διάφοροι χαρακτηρισμοί του λαού, που ομιλεί το Ιδίωμα αυτό. Σ’ αυτό επίσης διακρίνεται και η ομαλή και φυσική εξέλιξη της αρχαίας μας γλώσσας. Η επίδραση της Εκκλησίας και της λογίας παραδόσεως σ’ αυτό υπήρξε σχεδόν μηδαμινή…
    Εκτός της επιστημονικής σημασίας, το έργο νομίζω πώς έχει κι εθνική τοιαύτη. Υπάρχουν δυστυχώς καλοθεληταί, πού αμφισβητούν την ελληνικότητα της Μακεδονίας, κηρύττουν πως η χώρα αυτή είχε τελείως εκσλαβισθεί. Πλανώνται όμως πλάνη οικτρά. Μια επί πλέον απόδειξη, πού τούς διαψεύδει, είναι και το παρόν σύγγραμμα. Είναι γνωστό και βέβαιο, πως το ελληνικό στοιχείο στους χρόνους της δουλείας κυριαρχούσε, τόσο στις πόλεις, όσο και στην ύπαιθρο. Αυτό πρωτοστατούσε σε κάθε εθνικοθρησκευτική κίνηση κι εκδήλωση κι έδιδε τον τόνο και τον εθνικό χαρακτήρα στη χώρα.
Το έτερο σημαντικό βιβλίο του Χ. Γεωργίου.
Θεσσαλονίκη, Ιανουάριος 1962.

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

To νεκρικό έθιμο «Ρουσάλια» στον Γέρμα Καστοριάς. Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής.


Κόλλυβα και τριαντάφυλλα στα Ρουσάλια
    Το σημαντικότερο από τα νεκρικά - ταφικά έθιμα του Γέρμα ονομάζεται "Ρουσάλια" και τελείται κάθε χρόνο κατά το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής. Η τέλεσή του αρχίζει από το απόγευμα της Παρασκευής, παραμονή(ς) του ψυχοσάββατου, και συνεχίζεται κατά το πρωινό τού ίδιου τού Ψυχοσάββατου. Στη διάρκεια αυτών των δύο ημερών, όλες οι γυναίκες του χωριού παρασκευάζουν πίτες, κόλλυβα και γλυκά, και τα μεταφέρουν μαζί με κόκκινα τριαντάφυλλα (ροζάλια) στον ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου «τα διαβάζει» ο εκάστοτε ιερέας, για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες των προσφιλών νεκρών τους. Κατόπιν τα μοιράζουν στους παρευρισκόμενους και στα σπίτια των συγγενών και φίλων τους.
Φυλλοφόρα κλαδιά καρυδιάς
    Την επόμενη ημέρα, Κυριακή της Πεντηκοστής, όλοι οι Γερμανιώτες που πηγαίνουν στην εκκλησία, άντρες και γυναίκες, κρατούν στο χέρι τους ένα κλαδί καρυδιάς. Αυτό το κάνουν διότι, σύμφωνα με τη λαϊκή πίστη, επάνω στα καρυδόφυλλα επικάθονται και ξεκουράζονται οι ψυχές των νεκρών συγγενών τους, που βγήκαν (βγαίνουν) από τον Άδη την ώρα της Ανάστασης του Χριστού και πρόκειται να επιστρέψουν (επιστρέφουν) πάλι εκεί την ημέρα της Πεντηκοστής.
    Η δοξασία αυτή είναι πανάρχαια. Οι πρόγονοί μας Αρχαίοι Έλληνες πίστευαν, ότι η καρυδιά με το βαθύ πράσινο (μαυροπράσινο) χρώμα ήταν το δέντρο του θεού Πλούτωνα, και ότι μόνο αυτό υπήρχε στο βασίλειο των νεκρών, και πως στη σκιά του ξάπλωναν και αναπαύονταν οι ψυχές τους.
Χέρι εκκλησιαζόμενου την Πεντηκοστή,
που κρατάει κλαδί καρυδιάς
    Οι σημερινοί κάτοικοι του Γέρμα εξακολουθούν να θεωρούν την καρυδιά ως το δέντρο του θανάτου και γι’ αυτό ποτέ δεν ξαπλώνουν και δεν κοιμούνται στον ίσκιο της. Λένε, ότι η καρυδιά έχει πολύ «βαρύ ίσκιο» και ότι όποιος αγρότης κοιμάται, κατά το καλοκαιρινές ώρες, κάτω απ’ τα φύλλα της, πονοκεφαλιάζει και κινδυνεύει από άμεσο θάνατο. Οι ίδιοι κάτοικοι επίσης «πιστεύουν», ότι εάν κάποιος νέος φυτέψει καρυδιές θα πεθάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα και γι’ αυτό καρυδιές φυτεύουν μόνο οι γέροντες συγχωριανοί τους.
    Στο Διαδίκτυο (Internet) αναφέρονται και τα εξής για τα Ρουσάλια:
    “Τα Rosalia ή Rosaria ήταν ειδωλολατρική γιορτή των αρχαίων για τη λατρεία των νεκρών. Γινόταν την εποχή που υπάρχουν άφθονα τριαντάφυλλα, τον Μάιο, Ιούνιο. Η λέξη Rosalia προέρχεται από τη λατινική λέξη Rosa, που σημαίνει ρόδο, τριαντάφυλλο. Οι αρχαίοι πήγαιναν στα νεκροταφεία, στόλιζαν τα μνήματα με πολλά τριαντάφυλλα, έκαναν τελετές για τους νεκρούς και θυσίαζαν ζώα. Μετά τις νεκρικές τελετές και τις θυσίες ακολουθούσαν διασκεδάσεις και ευωχίες.
   Στα χρόνια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας τα Rosalia μεταφέρθηκαν στη Βαλκανική και τη Μικρά Ασία. Οι Ελληνικοί και Ελληνόφωνοι πληθυσμοί εξελλήνισαν τη λατινική λέξη Rosalia με την ελληνική Ρουσάλια είτε Αρουσάλια. Με την επικράτηση του Χριστιανισμού η γιορτή αυτή εκχριστιανίστηκε, και διατηρήθηκε στους Βυζαντινούς που επισκέπτονταν τα μνήματα με φαγητά και μοιρολόγια. Το έθιμο τούτο έφθασε ως και τις ημέρες μας με κάποιες τοπικές παραλλαγές από τόπο σε τόπο. Π.χ. Στον Γέρμα Καστοριάς, στην Αυλώνα Αττικής, στο Άνω Δώριο (Σουλίμα) Μεσσηνίας και αλλού γιορτάζουν τα Ρουσάλια ή Αρουσάλια το ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής”.

Καρυδιές στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο Καστοριάς


Δενδρύλιο καρυδιάς

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Αποτελέσματα εκλογών 17ης Ιουνίου 2012 στον Γέρμα.



Έγκυρα ψηφοδέλτια... 596

Έλαβαν:

Νέα Δημοκρατία…………268

ΣΥΡΙΖΑ………………….114

ΠΑΣΟΚ…………………...66

Χρυσή Αυγή……………....51

Ανεξάρτητοι Έλληνες…….34

Κ.Κ.Ε……………………..26

ΔΗΜΑΡ…………………...16

Λοιποί……………………...21

Βουλευτές Καστοριάς αναδείχτηκαν: Η Μαρία Αντωνίου από τη Ν.Δ. και ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Η τοιχογραφία της «Παναγίας - Πλατυτέρας των Ουρανών» στον Γέρμα Καστοριάς (έτ. 1956) και ο αφιερωτής της.


Η θεματική τοιχογραφία της Παναγίας
   Το Καλοκαίρι του έτους 1956, ο γράφων Γιώργος Αλεξίου, πενταετής ων, εισήλθα, μαζί με άλλα παιδιά, στον ενοριακό ναό του Αγίου Γεωργίου Γέρμα Καστοριάς, για να ιδώ κάποιον αγιογράφο που ζωγράφιζε εκεί ιερές εικόνες. Πράγματι, είδα και θαύμασα τον άριστο Καστοριανό αγιογράφο Θεόδωρο Ζωγράφου ή Παναγιώτου να τοιχογραφεί στη μεγάλη κόγχη του Αγίου Βήματος την Παναγιά ως Πλατυτέρα των Ουρανών, δηλαδή καθισμένη σε σύννεφα, με ανοιχτά τα χέρια της, να έχει στη μητρική αγκαλιά της τον Χριστό δωδεκαετή κι ευλογούντα και να πλαισιώνεται από τους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ. Το γεγονός αυτό μ’ εντυπωσίασε τότε ιδιαίτερα και γι’ αυτό, κάθε φορά που εκκλησιάζομαι στον εν λόγω ναό, το ανακαλώ στη μνήμη μου.
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ

 Ο Άρχων Γαβριήλ

Ο Μέγας Βασίλειος, κάτω απ' την Πλατυτέρα

Ο άγιος Ιωάνννης Χρυσόστομος κάτω απ' την Πλατυτέρα

Η αφιερωτική επιγραφή της Πλατυτέρας

Η πανέμορφη πόλη του Άλμπανι,
όπου έζησε ο Αθανάσιος Κυρατζής

Άλλη άποψη της Παναγίας Πλατυτέρας
   Δωρητής της εξεταζόμενης τοιχογραφίας της Παναγιάς ήταν, σύμφωνα με την εκεί υπάρχουσα επιγραφή, ο Γερμανιώτης Αθανάσιος Ιωάννου Κυρατζής. Ο αείμνηστος Αθανάσιος είχε γεννηθεί στον Γέρμα περί το έτος 1885, αλλά ζούσε τότε κι εργαζόταν (ήταν ιδιοκτήτης εστιατορίου), μαζί με άλλους συγγενείς του, στο Άλμπανι της Νέας Υόρκης. Η γυναίκα του καταγόταν απ’ τον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Είχε έναν μονάκριβο γιο, τον Ιωάννη, που υπεραγαπούσε. Στον Γέρμα είχε τέσσερα αδέρφια, τον Κωστάκη και τον Τέλη Κυρατζή, και τη Μαλαματή και την Αθηνά Παπαδημητρίου. Απεβίωσε περί το έτος 1970 στην Αμερική, ενώ λίγο αργότερα απεβίωσε, σε σχετικώς μικρή ηλικία, και ο γιός του Γιάννης, καθηγητής της Ισπανικής γλώσσας και πατέρας ενός τέκνου.
   Ας είναι αιωνία η μνήμη τού δωρητή Αθανασίου Ι. Κυρατζή.

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Εκλογές 6-5-2012. Οι ψήφοι των Κομμάτων στον Γέρμα.


Ν.Δ.    ------------------ 204

ΠΑΣΟΚ  -----------------79

ΣΥΡΙΖΑ  ---------------- 75

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ  -------- 59

ΚΚΕ  -------------------- 58

ΑΝΕΞ. ΕΛΛΗΝ.  ----- 53

ΔΗΜ. ΑΡ.  --------------14

Λοιπά κόμ.-Άκυρα----- 58
Σύνολο ψήφων .......... 600

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

Το πουλί «η Κιούρου (Κιούρω)»

Γερμανιώτικο παραμύθι


Το πουλί η "Κιούρω".
     Το πουλί «η Κιούρου (Κιούρω)»

     Την εποχή που οι γεωργοί του Γέρμα Καστοριάς, «δευτερίζουν» (: σκαλίζουν και ξεβοτανίζουν για δεύτερη φορά) τις φυτείες των φασολιών τους, δηλαδή περί τα τέλη Ιουνίου – αρχές Ιουλίου, πετάει επάνω απ’ τους καλλιεργημένους αγρούς κι απ’ τα παραποτάμια λιβάδια τους ένα συμπαθητικό πουλί, που φωνάζει συνεχώς «κιουρ-κιούρου», και που γι’ αυτό ονομάζεται «Κιούρου» (σ.σ. πρόκειται μάλλον για το Βραχοκιρκίνεζο). Όταν οι αγρότισσες του χωριού ακούν αυτές τις φωνές της «Κιούρους», διηγούνται στα παιδιά τους το ακόλουθο συγκινητικό παραμύθι:
    «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν και καπού’ταν (: κάπου ήταν) δύο αδελφές. Η μεγαλύτερη ήταν καλοπαντρεμένη και είχε μεγάλη περιουσία και πολλούς υπηρέτες, αλλά ήταν όμως και πολύ «άδοτη» (: υπερβολικά σκληρή και τσιγκούνα), «δεν έδινε ούτε στον άγγελό της νερό».
    Η μικρότερη αδελφή λεγόταν Κιούρω (σ.σ. είναι το θηλυκό του ονόματος Κύρος. Βλέπε Διαδίκτυο), ήταν πάμφτωχη χήρα και είχε τέσσερα μικρά παιδιά, που για να τα θρέψει ζύμωνε ολημερίς στο σπίτι τής πλούσιας αδελφής της.

Ο Γέρμας Καστοριάς.
     Όταν η Κιούρω τελείωνε το ζύμωμα στο πλουσιόσπιτο τής αδελφής της, δεν καθάριζε τα χέρια της, αλλά επέστρεφε στο φτωχικό της με τα υπολείμματα του ζυμαριού κολλημένα στις παλάμες της. Εκεί τα μάζευε (τα υπολείμματα του ζυμαριού) κι έφτιαχνε μ’ αυτά μικρές πίτες και τούρτες για τα παιδάκια της.
    Αυτή η παράξενη συνήθεια της Κιούρως, να επιστρέφει δηλαδή στο σπίτι της με τα ζυμάρια στα χέρια, έγινε αντιληπτή από μια κακόψυχη γειτόνισσά της, η οποία κατάλαβε αμέσως τι συνέβαινε και είπε στην πλούσια αδελφή:
   "Κυρά μου παινεμένη, η Κιούρω φεύγει κάθε μέρα απ’ το αρχοντικό σου με τα ζυμάρια στα χέρια της και σε παίρνει έτσι το «κασμέτι» σου (: την τύχη σου). Από τώρα και στο εξής, όταν τελειώνει το ζύμωμα, να την υποχρεώνεις να σκουπίζει τα χέρια της".
Φυτεία φασολιών στον Γέρμα.
    Κι αυτό έγινε. Η μεγάλη αδελφή υποχρέωνε πλέον την Κιούρω να σκουπίζει καλά τα χέρια της πριν επιστρέψει στα νηστικά παιδάκια της.
    Πέρασε λίγος καιρός και κάποια ημέρα η Κιούρω δεν προσήλθε να ζυμώσει στο αρχοντόσπιτο. Η σκληρόκαρδη και τσιγκούνα αδελφή της παραξενεύτηκε γι αυτό και πήγε στο φτωχικό τής Κιούρως για να δει τι συνέβαινε. Κτύπησε την πόρτα, φώναξε πολλές φορές, αλλά δεν έλαβε καμιά απάντηση. Τότε μπήκε μέσα και βρήκε σε μια γωνιά την Κιούρω νεκρή, να κρατάει σφικτά στην αγκαλιά τα τέσσερα παιδιά της, που είχαν πεθάνει και αυτά από ασιτία. Αμέσως εννόησε τι είχε συμβεί, συναισθάνθηκε τη βαριά ενοχή της απέναντι στην αδελφή και τ΄ ανεψάκια της, άρχισε να κλαίει γοερά και να οδύρεται και ζήτησε από το Θεό να την κάνει πουλί. Κι όντως έτσι έγινε. Ο Θεός τη λυπήθηκε και τη μεταμόρφωσε σε πουλί, την «Κιούρου», η οποία από τότε πετάει στον αέρα και αναζητάει την αδελφή της φωνάζοντας συνεχώς «κιούρ – κιούρου», που σημαίνει: «Κιούρω – Κιούρω», «κιούρ (: πίτα) – κιούρου (: τούρτα), θα σε δώσω».

Άλογα με τα οποία "αυλακιάζουν" τα φασόλια.
     (Καταγραφή αφήγησης της Γερμανιώτισσας κ. Αντιγόνης Α.)

 


Εαρινό τοπίο με μαργαρίτες στον Γέρμα.

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Η κ. Ευλαμπία Πρώιου, μία άξια Γερμανιώτισσα.

Η κ. Ευλαμπία Πρώιου
     Η Γερμανιώτισσα Ευλαμπία Πρώιου του Ευαγγέλου και της Βελούδας γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1980. Τελείωσε τις λυκειακές της υποχρεώσεις το 1997 στο Άργος Ορεστικό Καστοριάς και σήμερα φοιτάει στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο των Πατρών, στη σχολή Θετικών Επιστημών και Τεχνολογίας, στο τμήμα Πληροφορικής.
    Είναι παντρεμένη με τον κ. Ζήση Βαρζή και μητέρα δύο παιδιών. Κατοικεί μόνιμα στο δημοτικό διαμέρισμα Αλιάκμονα ( Βρατίνι) του Δήμου Νεάπολης Κοζάνης. Είναι Δημοτική Σύμβουλος τα τελευταία 8 χρόνια στον Δήμο Νεάπολης. Διετέλεσε Αντιδήμαρχος το έτος 2003 σε θέματα Πολιτισμού - Αθλητισμού και δημοσίων σχέσεων του Δήμου Νεάπολης. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου το 2009 - 2010 και μέλος σε επιτροπές του Δήμου Νεαπόλεως. Είναι Ιδρυτικό Μέλος Ι.Π.Α.Δ.Μ, Μέλος της Ένωσης Πολιτιστικών Φορέων Νομού Κοζάνης, Γραμματέας ΔΗΜ.ΤΟ Νέας Δημοκρατίας Νεάπολης 2004-2006, Μέλος ΝΟ.Δ.Ε. Κοζάνης 2007 έως και σήμερα και Πρόεδρος ΔΗΜ.ΤΟ Νέας Δημοκρατίας Νεάπολης 2010 έως και σήμερα.
    Οι συμπατριώτες της Γερμανιώτες συγχαίρουν την αγαπητή κ. Ευλαμπία Πρώιου, για την πολύπλευρη κι αξιοθαύμαστη δραστηριότητά της, που τιμά ιδιαίτερα τον Γέρμα, και την εύχονται να είναι πάντα γερή, να χαίρεται την οικογένειά της και να έχει συνεχώς επιτυχίες στη ζωή της.

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Το χελιδόνισμα στον Γέρμα Καστοριάς. 1η Μαρτίου.


    Κείμενο του Χρίστου Γεωργίου

    Το παρακάτω τραγούδι το τραγουδούσαν άλλοτε τα παιδιά του σχολείου την πρώτη Μαρτίου κάθε χρόνο. Εκείνη την ημέρα το σχολείο δεν λειτουργούσε. Οι μαθηταί έπαιρναν από την εκκλησία ένα ξύλινο πουλί και το κάρφωναν στο άκρο ενός μακρού ξύλου. Ένας μαθητής κρατούσε το ξύλο με το πουλί ψηλά και τα άλλα παιδιά ακολουθούσαν κι όλα μαζί γύριζαν στο χωριό και τραγουδούσαν. Τέτοια πουλιά υπάρχουν στην εκκλησία και μάλιστα επάνω στο τέμπλο και φαίνεται πως συμβολίζουν το Άγιο Πνεύμα.
    Εδώ στο έθιμο αυτό συμβολίζει τη χελιδόνα. Το ξύλο με τη χελιδόνα το έπαιρνε συνήθως ο μαθητής εκείνος στο σπίτι του οποίου πήγαιναν και το διηύθυνε σε γωνίες και άκρες του σπιτιού, σε μέρη δηλαδή που συνηθίζουν οι χελιδόνες να χτίζουν τις φωλιές των.
    Τα παιδιά γύριζαν έτσι στα σπίτια και μάζευαν αβγά και λεφτά. Αφού τελείωναν το γύρισμα στο χωριό, επέστρεφαν στο σχολείο και τα μεν αβγά τάπαιρνε ο δάσκαλος, τα δε χρήματα τα μοιράζονταν οι μαθηταί.
    Το τραγούδι που τραγουδούσαν ήταν το εξής:
Μάρτι, Μάρτι μου καλέ, κι Φλιβάρι, Φλιβαρέ,
πόσουν τόπου(ν) έδειρις κι’ έμαθες τα γράμματα;
γράμματα σπουδάγματα του θιού τα πράγματα;
Άνθρουπους αγράμματους ξύλου(ν) απελέκητου.
…………………………………………………
Τσιμ, τσιμ, δάσκαλι, τσιμ, τσιμ, πουρδάσκαλι,
τι γυρέβ’ ου δάσκαλους; Όρνιθα κι πεντ’ αβγά,
να (γ)ιννάη, να κ(λ)ουσσάη κι να βγάζη κι πουλιά.
Μέσα ήλιους κι χαρά, όξου ψύλλους, πόντικας,
κι τώρα κι του χρόνου (κι) τουν άλλουν παραπάνου.
……………………………………………………
Χιλιδόνα πέρασι(ν) απού Μαύρη θάλασσα
Έκατσι(ν) κι λάλησι(ν) πύργιουν ιθιμέλιουσι(ν).
Τσιμ, τσιμ, δάσκαλι, κ,τ.λ.
Ο Γέρμας Καστοριάς
    Το παραπάνω ποίημα είναι ένα χελιδόνισμα. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές τέτοιων ποιημάτων, που παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες και ψάλλονται σε πολλά μέρη. Η αρχή των ποιημάτων αυτών ανάγεται στους αρχαίους χρόνους. Ένα τέτοιο ποίημα μας διέσωσε ο Αθήναιος (Η΄ 60).
    Η χελιδόνα που κάμνει την εμφάνισή της ύστερα από μακρόχρονη αποδημία το μήνα Μάρτη και της οποίας σύμβολο περιάγεται από τους μαθητάς του σχολείου, θεωρείται καλός οιωνός. Ελπίζομε πως το πουλί αυτό θα μας είναι άγγελος, θα μας φέρη ευτυχία και χαρά. Γι’ αυτό και πιστεύεται πως είναι ιερό και δεν καταδιώκεται και δεν κακοποιείται, όπως τα άλλα πτηνά.
Ο αείμνηστος Χρίστος Γεωργίου,
συγγραφέας του παρόντος κειμένου
    Πολλοί ασμενίζουν να φιλοξενούν χελιδόνια• ευχαριστούνται και το θεωρούν καλό να έρχωνται τα χελιδόνια και να χτίζουν τις φωλιές τους στα σπίτια τους. Η πρώτη στροφή αναφέρεται στα γράμματα. Τα παιδιά του σχολείου εγκωμιάζουν την σπουδαιότητα και την σημασία των γραμμάτων. Στην δεύτερη στροφή, στην επωδό, έχουμε ένα χαρακτηρισμό του δασκάλου και τα φιλοδωρήματα του. Επίσης σ’ αυτήν εκφράζονται και ευχές. Δώρα, που συνήθιζαν να του δίνουν, ήταν κόττες, αβγά, πίττες, φρούτα, κρασί, κρέας, ιδίως χοιρινό, λουκάνικα κ.τλ.
    Οι πλείστοι στίχοι του άσματος είναι επτασύλλαβοι καταληκτικοί και προηγείται στον πόδα η θέση, έχουν δηλ. μέτρο τροχαϊκό.

Γερμανιώτικη οικία οικογένειας Αλεξίου,
έτους 1851 (ελαιογραφία)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Ο αείμνηστος Γερμανιώτης Χρίστος Γεωργίου (1890 – 1972) υπήρξε καθηγητής φιλόλογος, κι ένθερμος δημοτικιστής. Έγραψε δύο σημαντικά βιβλία αναφερόμενα στη γενέτειρά του τον Γέρμα, καθώς και πολλά αξιόλογα άρθρα, που δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά κι εφημερίδες. Στο παρόν κείμενο διατηρήθηκε η ορθογραφία του συγγραφέα του.

Οικία Δόβα στον Γέρμα, 19ος αιών



Το σχολείο του Γέρμα.
Λειτούργησε από το 1770 έως το 2010

Ο Δάσκαλος του Γέρμα
Στυλιανός Αγγελής  (+ 1964)