Γερμανιώτικο παραμύθι: "Το τσικνισμένο φαγητό"

Κρέας χοιρινό με τσικνισμένο λάχανο

   Μια φορά κι έναν καιρό ήταν και καπού'ταν (: κάπου ήταν) ένα πολύ αγαπημένο αντρόγυνο. Ο άντρας ήταν εργατικός και καλοφαγάς, ενώ η γυναίκα του ήταν άριστη μαγείρισσα. Κάποια ημέρα πέθανε η γυναίκα και ο σύζυγός της δεν είχε παρηγοριά.

   Πέρασαν 2 -3 χρόνια και ο άντρας ξαναπαντρεύτηκε μια νεαρή γυναίκα, που ήταν κι αυτή καλή μαγείρισσα. Από τότε και στο εξής, όταν ο άντρας απόσωνε κάποιο φαγητό που είχε μαγειρέψει η δεύτερη σύζυγός του, έλεγε: "Νόστιμο το φαγητό, σαν της μακαρίτισσας" (: της πρώτης του γυναίκας). Μόνον όταν έτρωγε ένα φαγητό που περιελάμβανε πράσο ή λάχανο, έλεγε: "Νόστιμο το φαγητό, αλλά όχι σαν της μακαρίτισσας".

Κρέας με τσικνισμένο πράσο.

   Κάθε φορά που η νέα σύζυγος άκουγε αυτά τ’ απαξιωτικά λόγια του άντρα της, για τα φαγητά της με πράσο και με λάχανο, στενοχωριόταν πολύ και γι΄ αυτό προσπαθούσε κατόπιν να τα μαγειρέψει πιο καλά. Πλην εις μάτην. Ο άνδρας της εξακολουθούσε να έχει την ίδια υποτιμητική άποψη για τα εν λόγω δύο φαγητά.

   Μια μέρα, η σύζυγος μαγείρεψε κρέας χοιρινό με λάχανο και το έβαλε στη φωτιά να βράσει. Όμως κάτι συνέβη, ξέχασε την κατσαρόλα επάνω στην πυροστιά και το φαγητό τσίκνισε. Όταν το πήρε είδηση ήταν πλέον αργά. Έτσι αναγκάστηκε να προσφέρει στον άντρα της το τσικνισμένο φαγητό, και περίμενε να την κατσαδιάσει. Έγινε όμως ακριβώς το αντίθετο. Ο σύζυγός της, μόλις το έφαγε είπε: "Νόστιμο το φαγητό, σαν της μακαρίτισσας".

Γερμανιώτικη πίτα με λάχανα και λουβουδιές.

   Όταν το άκουσε αυτό η νεαρή σύζυγος κατάλαβε αμέσως ποιο ήταν και είναι το μυστικό της μαγειρικής που νοστιμίζει τα φαγητά με λάχανο και με πράσο, η τσίκνα τους. Κι από τότε, μαγείρευε τα υπόψη φαγητά «σαν τη μακαρίτισσα», τ’ άφηνε δηλαδή να τσικνίσουν κι ελάμβανε τις ευχαριστίες του αγαπημένου της άντρα.

   Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.