“Παιχνιδίσματα” στον Γέρμα της παλαιάς εποχής.

Παιχνίδισμα: Το εύθυμο παιχνίδι, το παιδιάρισμα.

Πριν το έτος 1950, περίπου, τα μέλη τής κάθε οικογένειας του Γέρμα, - άντρες, γυναίκες και παιδιά, - μαζεύονταν τα χειμωνιάτικα βράδια μπροστά στο αναμμένο τζάκι του σπιτιού τους, έλεγαν διάφορα όμορφα παραμύθια και συμμετείχαν σε διάφορα “παιχνιδίσματα” για να περνάει ευχάριστα η ώρα τους. Ένα τέτοιο “παιχνίδισμα”, που “παράδειχναν” οι γιαγιάδες στα εγγονάκια τους, παρουσιάζεται ακολούθως:

«Τις κρύες νύχτες του χειμώνα, η γιαγιά καθόταν μαζί με τα εγγόνια της δίπλα στο αναμμένο τζάκι του σπιτιού τους, άπλωνε το αριστερό της χέρι προς το μέρος τής φωτιάς και με το άλλο χέρι έδειχνε στα μικρά και νυσταγμένα παιδιά τα δάχτυλα του απλωμένου χεριού της με τη σειρά κι έλεγε:

“Το χέρι μας είναι σαν μια οικογένεια. Το μεγάλο δάχτυλο (: ο αντίχειρας) είναι ο πατέρας, το διπλανό του δάχτυλο (: ο δείχτης) είναι ο μεγάλος γιος, το μεσαίο δάχτυλο (ο μεσαίος) είναι η μητέρα, το επόμενο δάχτυλο (: ο παράμεσος) είναι ο δεύτερος γιος, και το τελευταίο δάχτυλο είναι ο τρίτος γιος.

-   Λέει ο πατέρας: “Άιντε να φάμε”.
-  Λέει ο μεγάλος γιος: “Τι να φάμε;”

-   Λέει η μητέρα: “Ό,τι δώσει ο Χριστός και η Παναγιά”.

-  Λέει ο δεύτερος γιος: “Εγώ θα κλέψω”.

-  Λέει ο τρίτος γιος: “Εγώ θα το μαρτυρήσω”…..

Το μαρτύρησε και του έκοψαν το κεφάλι και γι’ αυτό το τελευταίο μας δάχτυλο είναι πιο κοντό από τα άλλα”».

Γιώργος Τ. Αλεξίου

Ο Γέρμας Καστοριάς,
το χωριό με την πλούσια λαογραφία.

Το Δημοτικό σχολείο του Γέρμα χιονισμένο.
Δεν λειτουργεί πλέον.

Το παλιό σπίτι του Ντόβα (19ος αιών).
Σώζεται ακόμη.

Το παλιό σπίτι του Αντώνη Λουψιώτη
Δεν σώζεται σήμερα.