Πεσμένα πλατανόφυλλα στην πλατεία του Γέρμα. |
Στα παλιά τα χρόνια ζούσε σε κάποιο
χωριό ένας πολύ τεμπέλης άνθρωπος, ο οποίος όλη μέρα καθόταν μισοκοιμισμένος
και νηστικός στο καφενείο της πλατείας και ζητούσε διαρκώς από τον Θεό να τον
δώσει ψωμί, και φυσικά ψωμί δεν έπαιρνε.
Αυτό το ανόητο αίτημα του τεμπέλη το
πληροφορήθηκε ένας χωρατατζής γείτονάς του και αμέσως τον “συμβούλεψε” να
ζητήσει την τροφή απ’ τον Θεό κατά τα μεσάνυχτα των Θεοφανίων, όταν ανοίγουν οι Ουρανοί.
Ο τεμπέλης άκουσε με χαρά αυτήν τη “συμβουλή” του συγχωριανού του, πείστηκε απ’
τα “σοφά” λόγια του και όταν ήρθαν τα μεσάνυχτα της λαμπρής ημέρας των Φώτων
και άνοιξαν τα ουράνια, σήκωσε ψηλά τα χέρια του και φώναξε:
–
“Θεέ μ’, δώσε με ψωμί”.
Και τότε άκουσε τη βροντερή φωνή του
Θεού να τον λέει:
–
“Ταράξ’ (: κουνήσου, δούλεψε), να σε δώσω”!
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, όμως ακόμη και σήμερα οι φιλόπονοι κάτοικοι του Γέρμα, όταν δουν κάποιον οκνηρό συγχωριανό τους
να πένεται και να ζητάει δανεικά και αγύριστα τον μέμφονται με την παροιμιακή
φράση: «– Δώσι μι Θεέ μ’. – Ταράξ’ να σι δώσου».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ. Το παρουσιαζόμενο ιστόρημα το κατέγραψε στον Γέρμα ο δάσκαλος Γ.Τ.Α. τη Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015.
"Τα θεοφάνια που ανοίγουν οι Ουρανοί" Εικόνα σε ναό του Γέρμα, 18ος αιών. |
Άποψη του Γέρμα Καστοριάς |
Φώτα έτ. 2008 στον Γέρμα. Η ρίψη του Τιμίου Σταυρού στο ποτάμι του χωριού. |
Η φωτογραφία ελήφθη απ' το Διαδίκτυο. |
Η φωτογραφία ελήφθη απ' το Διαδίκτυο. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου